Cu Chi Tunnels

Vanmorgen zijn we om 08.00u wederom opgehaald door gids en chauffeur. Luus voelde zich vandaag niet lekker, heeft last van haar keel en heeft besloten terug naar bed te gaan. Jammer, maar het zat er wel een beetje aan te komen.Vandaag gaan we dus met z'n tweeën naar de Cu Chi Tunnels, maar eerst een rit van ruim anderhalf uur.
Onderweg zijn we gestopt bij een sociale werkplaats waar schitterende schilderijen, borden en ander dingen gemaakt worden.
Ze maken deze dingen met eierschalen van eenden, van schelpen waar ze vormpjes uit figuurzagen. Echt bizar, zo knap en zo mooi, je gaat ineens met andere ogen naar al die souveniers kijken. We konden het dan ook niet laten om iets te kopen en hebben ons eigenlijk ingehouden, we zagen zoveel moois. Het meisje dat ons hielp had het al over de mogelijkheid dat het wel verscheept kon worden;-)
Daar beginnen we maar niet aan, want dan hebben we nog wel iets gezien wat er dan bij mag op de boot!

Na onze aankoop (dat gewoon in een tasje paste) weer het busje in en verder richting de tunnels. Daar aangekomen kregen we nog een extra gids toegewezen die ons de geschiedenis en de functie van de tunnels vertelde en dat vertaalde onze gids dan weer.

Deze tunnels zijn allemaal tijdens de oorlog met Amerika met de hand gegraven en varieren van 10 to 100 meter en bestrijken zo'n 200 kilometer. Ze lopen door tot aan Cambodja.
Ze hadden alle faciliteiten onder de grond, een ziekenboeg, een keuken, vergaderkamer, ontspaningsruimte, slaapkamers e.d.

Dit is zo waanzinnig om te zien, de Vietcong is zo enorm inventief bezig geweest, voor ieder prbleem werd een oplossing gezocht.
Luchtgaten zaten verstopt onder stenen of bomen, het rookgat van de keuken ging via verschillende tunnels omhoog en kwam dan uit de grond. Om te voorkomen dat ze ontdekt zouden worden kookten ze alleen in de ochtend en werden er verse bladen op de uitgang gelegd zodat de rook (die geleidelijk uit de grond kwam) op dauw leek.

We hebben onze ogen uitgekeken en helemaal toen het moment kwam dat wij de tunnels in mochten. Of we dat wilde, natuurlijk wilde we dat, we waren stik nieuwsgierig. Dus afdalen maar, jeetje wat is dat een krappen boel, het paste allemaal maar net en dan verteld de gids doodleuk dat ze de tunnels groter hebben gemaakt voor de toeristen.

Tussendoor even een kleine pauze met een hapje en thee en weer vrolijk verder naar de volgende tunnels, we zijn er zeker wel in een stuk of zes geweest (als je het doet moet je het goed doen).
Uiteindelijk eindigde we op een verstopt luik, dat zo klein was dat wij begonnen te lachen en vrolijk melde dat we deze zouden overslaan omdat we anders vast zouden komen te zitten.

De gids van de tunnels echter liet zich zakken deed het deksel er weer op en was weg....om even later 10 meter verderop weer boven te komen uit een ander verstopt luik.

Of we toch ook niet even een kijkje wilde nemen??? Nu was dit luik iets groter dan de vorige maar ik had zo mijn twijfels.
Dus ik tegen Redmer dat hij maar moest gaan, maar hij vond dat ik moest gaan want ik liep met het juiste fototoestel..tuurlijk.
Nou vooruit dan maar, ik me in de tunnel laten zakken en ik moet eerlijk zeggen dat ik heel even (echt maar heel even) getwijfeld heb of ik er doorheen zou kruipen. Het idee dat ik er aan de andere kant echt niet uit zou kunnen en dan doodleuk weer in zijn achteruit terug zou moeten heeft mij er van weerhouden.
Redmer zei nog doodleuk dat het dekseltje weer op de tunnel moest, maar daar voelde ik al helemaal niets voor;-)

Na het bezichtigen van de tunnels zijn we nog naar een schietbaan gegaan waar we allebei vijf kogels hebben afgeschoten.
Hierna was het wel weer tijd om terug te gaan richting Luus en konden we onze indrukken onderweg verwerken.

In het appartement aangekomen zijn we eerst gaan lunchen om daarna heerlijk bij het zwembad te gaan liggen voor ons middagdutje.
Luus voelde zich weer iets beter en is lekker met ons meegegaan.
Daarna lekker naar boven, douchen en helaas alvast de koffers een beetje inpakken, want morgen vertrekken we toch echt weer richting Nederland;-(

Aad is ondertussen ook weer in het land en 's avonds hebben we gezellig met z'n allen heerlijk Tapas gegeten, wat nou Vietnamees, gewoon lekker Spaans;-)

Morgenochtend brengen we als laatste nog een bezoek aan het War Museum en dan zit onze vakantie en ontdekkingsreis er toch echt op.
's Middags om 16.40u vliegen via Kuala Lumpur weer terug naar Amsterdam en hoewel we graag onze mannen weer willen zien had de vakantie wat ons betreft veel langer mogen duren.